شكوفايى

بهترینکار

هرآدمیتوانایی‌هاواستعدادهاییویژهداردکهاورامنحصربهفردویکّهمی‌سازد. اگرازهمه‌یتوانایی‌هاواستعدادهایخودبهطورکاملاستفادهکنی،واجدِشکوهووقارِانسانیخواهیشد؛خوشبختیوخرسندی،میوه‌یچنیندرختی‌ست. درضمن،هنگامیمی‌توانیازهمه‌یتوانایی‌هاواستعدادهایخودبهطورکاملاستفادهکنیکهبرترس‌هایخودچیرهشوی. آنگاهکهتصمیممی‌گیریکاریبزرگانجامبدهی،ترسمانعِتومی‌شود. فرصت‌هایبزرگزندگی،این‌گونهازدستمی‌روند. ترس،سارقِفرصت‌هایبزرگزندگیتوست. حداقل،یکبارترسخودرانادیدهبگیروازفرصتِبزرگزندگیتصرف‌نظرنکن. اگربهنتیجه‌یمطلوبنرسی،شایدمایوسشوی،امااگرازفرصتِبزرگِزندگیتصرف‌نظرکنی،بی‌تردید،نابودمی‌شوی.

باآنچهداری،بهترینکارراانجامبده. بدین‌سان،شکوهوزیباییزندگینصیبتومی‌شود